Łowiska pstrągowo-lipieniowe Polski północno-wschodniej (cz. II) (uzupełnienie do Informatora Wód Krainy Pstrąga i Lipienia)
Opisywane w części I przewodnika rzeki - Skroda (wraz z dopływami) i Łojewek, nie są jedynymi ciekami dzierżawionymi przez Gospodarstwo Rybackie Łomża, które zaliczono do wód krainy pstrąga i lipienia. Należą jeszcze do nich: Błędzianka oraz Bludzia od miejscowości Młyn Bludzie do ujścia do Błędzianki, płynące na Suwalszczyźnie, a także rzeka Symsarna, lewostronny dopływ Łyny.
Na Błędziance wraz dopływem Bludzią, obowiązuje połów ryb na przynęty sztuczne oraz posiadanie przy sobie opłaty rocznej lub licencji jednodniowej z dopłatą na wody GRŁ.
Do rzeki Łyny wchodziły kiedyś trocie wędrowne. Podobno, jeszcze kilka lat po II Wojnie Światowej obserwowano w Olsztynie stadka troci idące w górę rzeki na tarło (inf. Cz. Grudniewski). Prawdopodobnie było to związane z tym, że największa siłownia wodna na tej rzece we Frydlądzie (ros. Prawdinsk) pochodząca z początków XX wieku, wiele lat po wojnie stała jeszcze zdewastowana. Cofka jeziora zaporowego tej hydroelektrowni, wyremontowanej przez Rosjan, sięga obecnie miasta Sępopol. Brak przepławki po stronie rosyjskiej nie pozwala troci przedostać się w górę rzeki. Z resztą, po stronie polskiej Łyna napędza turbiny pięciu elektrowni, a planowane są kolejne spiętrzenia, więc jest to już dla nas pstrągarzy „woda stracona”.
Echem wstępowania troci do Łyny, były i są pstrągi potokowe nadal żyjące w jej dorzeczu. Trzeba jednak powiedzieć, że obecnie jest to w głównej mierze populacja sztucznie utrzymywana dzięki zarybieniom. Jeszcze do lat 70-tych XX wieku pstrągi zamieszkiwały niemal wszystkie dopływy Łyny. Notowano je w Guberze, Elmie, Pisie Północnej, Sajnie, Dajnie, Wadągu i Kirsnie (inf. W. Brudziński, M. Paruzel). Osobiście łowiłem pstrągi pod koniec lat 70-tych w Marózce i w strumieniu płynącym koło Kabikiejm Wielkich, a moi koledzy pstrągarze – w dopływie płynącym między miejscowościami Nowosady i Miłogórze, Symsarnie, Wadągu oraz w przyźródłowym odcinku Łyny. Obecnie, pstrągi potokowe utrzymują się na odcinku od wypływu ze zbiornika młyńskiego w miejscowości Łyna do pierwszego jeziora przepływowego, w którym żyje też niewielka populacja troci jeziorowej (osobniki max. do 1,5 kg, zakaz wędkowania); na odcinku od wypływu z jeziora Ustrych Mały do spiętrzenia w miejscowości Ruś (rezerwat przyrody, wędkowanie dozwolone wyłącznie członkom Klubu „Passaria” w Olsztynie za zezwoleniem na okaziciela) oraz w Marózce, w tym pojedyncze egzemplarze powyżej jeziora Maróz. W Informatorze PZW, wśród wód pstrągowych widnieje Kirsna, płynąca koło Smolajn, a 30 lat wcześniej wymieniano też Symsarnę przepływającą koło Lidzbarka Warmińskiego. Trzeba jednak wiedzieć, że w tych dwóch rzekach pstrągi utrzymywały się tylko dzięki zarybieniem,. Przy braku systematycznych zarybień, pstrągi w nich zanikają.
Trudno mi powiedzieć, czy Symsarna, obecnie jako łowisko GRŁ, posiada jakiekolwiek stado potokowca?! Raczej nie, bo termika wody znacznie się w niej podniosła, jednocześnie przy braku systematycznych zarybień. Można jednak spróbować obłowić odcinek zaczynający się kilkaset metrów za mostem w Medynach, gdzie rzeka płynie miejscami w dość głębokim wąwozie silnie meandrując. Brzegi, na przemian z prawej lub z lewej strony, porasta wąskie pasmo lasu mieszanego. Prąd jest szybszy, a dno miejscami pokryte jest piaskiem lub mułkiem. Na krótkich odcinkach charakter rzeki zbliżony jest do krainy pstrąga. W nurcie miejscami zalegają powalone drzewa, a na dnie kamienie. Szczególnie dotyczy to odcinka zaczynającego się poniżej MEW w miejscowości Łabno, a ciągnącego się do MEW zlokalizowanej przy ujściu Symsarny do Łyny.